สิ่งที่เราภาคภูมิใจในท้องถิ่นที่สำคัญ  ได้แก่ สถานที่สำคัญในท้องถิ่น สิ่งของที่สำคัญในท้องถิ่น ภาษาถิ่น และประเพณีท้องถิ่น

1.สถานที่สำคัญในท้องถิ่น มีทั้งที่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ สถานที่ราชการ และแหล่งชุมชนของคนในชุมชน เช่น อนุสาวรีย์ ศาลหลักเมือง ศาลากลางจังหวัด

2.สิ่งของที่สำคัญในท้องถิ่น คือ สิ่งของที่คนในท้องถิ่นยอมรับและยกย่องให้เป็นของคู่บ้านคู่เมือง เช่น  

พระแก้วมรกต  จังหวัดกรุงเทพมหานคร

พระพุทธชินราช จังหวัดพิษณุโลก

งาช้างดำ จังหวัดน่าน

3.ภาษาถิ่น คือ ภาษาที่ใช้พูดกันในท้องถิ่น ซึ่งมีเอกลักษณ์เฉพาะเป็นของตนเองทั้งถ้อยคำและสำเนียง  เช่น

ภาคเหนือมีภาษาคำเมือง

ภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีภาษาอีสาน 

ภาคใต้เป็นภาษาปักษ์ใต้ 

4.ประเพณีท้องถิ่น แต่ละท้องถิ่นมีประเพณีที่แตกต่างกัน เช่น

ภาคเหนือมีประเพณีทานก๋วยสลาก จัดของใส่ภาชนะ เช่น ชะลอมถวายพระเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้ญาติพี่น้องที่ล่วงลับไปแล้ว

ภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีประเพณีบุญบั้งไฟเพื่อบูชาแถนให้บันดาลให้ฝนตก 

ภาคใต้มีประพเณีชักพระเป็นการระลึกถึงเหตุการณ์ครั้งพระพุทธเจ้าเสด็จลงจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์

5.วัฒนธรรมในท้องถิ่น  เป็นวิถีชีวิตของคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งที่ถ่ายทอดสืบต่อกันมา เช่น

ภาคตะวันออกเฉียงเหนือนิยมกินข้าวเหนียว

ภาคกลางนิยมกินข้าวเจ้า

สถานที่สำคัญและสิ่งของที่สำคัญในท้องถิ่นเป็นสิ่งเชดหน้าชูตาท้องถิ่น ส่วนภาษาถิ่น ประพณี และวัฒนธรมในท้องถิ่นหลายอย่างเป็นเอกลักษณ์ของท้องถิ่น จึงเป็นสิ่งที่เราภาคภูมิใจและอนุรักษ์ไว้

ที่มา : หนังสือเรียนประวัติศาสตร์ ป.1 โดยสำนักพิมพ์วัฒนาพานิช วพ